Verslag 2: Bijna weekend! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Byèn Feller - WaarBenJij.nu Verslag 2: Bijna weekend! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Byèn Feller - WaarBenJij.nu

Verslag 2: Bijna weekend!

Blijf op de hoogte en volg Byèn

15 Februari 2017 | Suriname, Paramaribo

Fawaka bakra's

Hier weer een nieuw verslag, veel plezier met lezen!!

Donderdag 9 februari
Deze ochtend wisten ze niet aan wie ze mij moesten koppelen, dus mocht ik andere gaan helpen met bedden opmaken. Na weer een paar ontslagen, kwamen er weer nieuwe cliënten waar een dossier voor gemaakt moest worden. Na nog een keer meekijken wou ik het eens zelf proberen, dit lukte goed op het rapporteren na. Het rapporteren heb ik nog samen gedaan met iemand anders. Na een druk dagje kwam er een einde aan, het was weer drie uur.

’s Avonds eten en dan lekker op stap. We hadden afgesproken met andere studenten die ook stage lopen in Suriname, hun hebben we leren kennen dankzij Marisca.
Hier opstap gaan is echt super leuk, iedereen is vrolijk en danst. Degene waar we mee zijn gegaan waren erg aardig en hebben ons goede tips gegeven. Na veel dansen en drankjes weer bij ons huisje aangekomen. Erg raar, ik ging slapen en bij het thuisfront waren ze aan het opstaan om te werken of om naar school te gaan. En plofte lekker mijn bed in.

Vrijdag 10 februari
Vandaag hadden we afgesproken met Marisca om naar de vreemdelingen politie te gaan, zodat we ons visum konden verlengen. Verder zijn we naar de winkel gegaan en heeft ze ons verschillende marktjes laten zien waar we naar toe zouden kunnen gaan.

We hadden onderling afgesproken om de fietsen in te leveren en elke dag met de taxi te gaan, omdat deze niet allemaal goed functioneerde, het fietsen hier gevaarlijk is en we komen frisser aan op stage met een taxi. Marisca keek hier niet raar van op, ze zei dat had ik wel verwacht.

‘s Middag zijn we gaan zwemmen bij Torarica, bij thuiskomst lekker BBQ ‘en. Bij het hotel hebben ze voor ons een taxi gebeld, toen de taxi arriveerde hadden we meteen een leuk gesprek met de chauffeur. We maakte een grap over of hij ons maandag op wou komen halen en naar stage deed brengen, hij vond dit prima. Waarop wij antwoorde en halen om 15.15, elke maandag tot donderdag, 9 weken lang. Hij vond het allemaal goed. Wij twijfelde een beetje of hij dit serieus meende dus zeiden, we menen dit, waarop hij antwoorde ik ook ben toch geen joker. Dus hebben we een deal afgesproken, onze privé taxichauffeur en zijn naam is Marvin.

Die avond vertelde ik dit aan het thuisfront en ze begonnen te lachen. Zeiden die komt toch niet opdagen, hij laat jullie maandag staan. Ik had er zelf wel vertrouwen in, nu was het afwachten of hij ons niet serieus voor de gek zou houden.

We zijn allemaal op tijd naar bed gegaan want zaterdag werden we om 6.45 verwacht bij het AZP door de collega’s van Linda. Hun hadden ons namelijk uitgenodigd om mee te gaan naar Wakoerie Creek.

Zaterdag 11 februari
Daar ging onze wekker weer. We hadden er veel zin in dus waren ruim op tijd bij AZP, natuurlijk veel te vroeg. Om half 8 vertrokken we dan eindelijk.

Alleen de busrit vond ik al super leuk, muziek aan, zingen en dansen. Onderweg stopte we bij een Chinese markt, hier werd er van alles ingeslagen. Van drank tot eten, langs wat ze zelf allemaal al gekookt hadden om mee te nemen.

Daar waren we dan, Wakoerie Creek. Het was super mooi. In de tijd dat wij aan het rondkijken waren, werd al het eten uit de tassen gehaald en op tafel gezet. Om 11 uur begonnen we al met eten, tot het einde van de dag. De mensen hier kunnen de hele dag door eten. Zelf heb ik Surinaams eten geproefd vandaag, het was heerlijk. Ik had rijst, kip, boontjes en pom. (pom=een Surinaams gerecht)
Tussen het eten door hebben we genoten van de zon en de mooie omgeving. Het water was heerlijk om in te zwemmen, eerst even wennen natuurlijk. Er was een broeder bij die een camera bij had en veel, heel veel foto’s heeft gemaakt, deze moeten we nog krijgen.

Rond 17 uur gingen we weer weg, maar eerst reden we langs de familie van een collega. Zij had zelf in dat gebied een vakantie huisje, waar we al voor uitgenodigd zijn om eens te komen logeren.

Deze dag was in een woord geweldig!!

Zondag 12 februari
Vanmorgen was ik weer vroeg op. Samen met Linda en Eef naar de markt gegaan, er was een soort van rommelmarkt. Hier veel lekker fruit gekocht, en een leuk nieuw rokje.

Had mij extra ingesmeerd, omdat de zon ‘s morgens al erg fel kan zijn. Helaas toch een beetje verbrand.

’s Middags weer lekker zwemmen bij Torarica. Elke zondag komt hier een dj muziek draaien. We hebben die dag tot 18.30 in het zwembad gelegen. Na dit dagje in de zon bakken en zwemmen zijn we gaan uiteten. Helaas was het eten niet erg lekker, het was koud en had weinig smaak. We hebben besloten hier maar niet meer naar toe te gaan.

Als afsluiter van het geweldige weekend hebben we een heerlijke cocktail gedronken.

Maandag 13 februari
Vandaag begon de tweede stage week. En ja hoor daar was hij dan, onze privé chauffeur Marvin. Een beetje later dan we hadden afgesproken, maar hij was er toch echt.

Ik had erg veel zin in deze dag, helaas was mijn dag toch niet zo super leuk.

Het was erg druk op de afdeling en ze hadden weinig tijd om mij iets uit te leggen. Een zuster kwam naar mij toe met een nieuwe opname, en ik moest daar een dossier van maken. Ik zei prima maar dan moet u dat wel even controleren, als antwoord prima en ze liep weg. Op het einde van de dag werd ik bij een andere zuster geroepen, ze vertelde dat ik het allemaal fout had gedaan, niet juist deed rapporteren en vitale functies niet goed had uitgevoerd. Ik vond het niet erg leuk hoe ze tegen mij tekeer ging, vertelde dat een zuster dit aan mij had gegeven en het samen zou controleren, ik de vitale functies alleen te horen had gekregen en niet uitgevoerd had, helaas werd er niet naar mij geluisterd.

Ik was blij dat het drie uur was en ik naar huis kon gaan. Die avond met pap, mam en Freek geskypet, ik moest even mijn irritaties en gevoelens kwijt. Dit was een hele opluchting, afgesproken dat ik de volgende dag er iets van zou zeggen.





Dinsdag 14 februari
Weer een nieuwe dag. Met de gedachte in mijn hoofd om uit te spreken hoe ik mij voelde na gisteren, ging ik weer met nieuwe moed naar het AZP. Ik stond ik de lift en dacht ik kan dit, ik laat niet zomaar iets zeggen wat niet waar is, ik weet dat ik het kan.

Na het uitvoeren van de aangewezen opdrachten ben ik naar de zuster gelopen die mij aangesproken had. Ik vertelde dat ik het niet leuk vond hoe ze op mij feedback gaf gisteren, dat ik bereid ben om te leren maar hier wel een kans voor wil krijgen. Ze zei sorry, het klopt wat je zegt en de volgende keer kijk ik met je mee wanneer je het nog niet in de gaten hebt, want het rapporteren bij ons is ook op een andere manier dan hoe jullie dat doen in Nederland. Haar reactie vond ik erg prettig, en ik ging weer met een goed gevoel verder met mijn dag.

Er werd een man opgenomen vandaag die maar eentalig was, wat natuurlijk niet Nederlands was, dus ik communiceer door met handen en voeten te praten, hahahah. Hierdoor weet ik wel al een paar indische woorden, zoals mangang eten, mandi baden, sakiet pijn, trima casi dankjewel (geen idee of ik alle woorden goed heb geschreven)

Na deze leuke ervaring gingen we weer lekker naar huis, met veel nieuwe indrukken.

Ik ga mijn verslag voor nu afsluiten,

Hoop dat het leuk was om mijn verslag te lezen,

Dikke kus en knuffel van mij!!

  • 15 Februari 2017 - 23:33

    Leon:

    sjoen geschreve sastar

  • 16 Februari 2017 - 22:26

    Connie Gommans:

    Hoi Byen, wat fijn om te lezen al jouw ervaringen. Wat goed van jezelf dat je meteen de dag na je frustaties dit hebt neer hebt gelegd bij de betreffende zuster. Knap dikke duim, al,was het niet leuk toch weer wat geleerd. Chappau (dacht doe ook iets in een andere taal). Veel succes en het genieten komt ook goed heb ik gelezen. Groetjes Connie

  • 18 Februari 2017 - 17:15

    Pauline Theuws:

    Hoi Byén, wat maak je veel mee! Super hoe je beschrijft hoe je toch feed back hebt gegeven tov de verpleegkundige. Echt heel goed gedaan en ook mooi hoe zij het dan weer oppakt. Je bent als persoon zo aan het groeien. Mag je trots op zijn!! Een hele mooi tijd in Suriname. Hartelijke groet, Pauline

  • 19 Februari 2017 - 13:43

    Frans En Margriet :


    byen wij hebben jou krant gelezen,het was echt een dikke krant,maar je komt er wel daar zijn we
    wl van overtuigt.nog veel werk en met de meiden nog veel plezier.
    groetjes en een dikke knuffel van opa en oma uit panningen.

  • 02 Maart 2017 - 22:26

    De Zeelens:

    He Byen, leuk zo af en toe je reisverslagen te kunnen lezen. Blijven we wat op de hoogte hoe het je daar vergaat in parimaribo. Schrijf nog maar geregeld wat, dan lijkt de afstand niet zo groot! Groetjes van de Zeelens oet Beringe.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Byèn

Actief sinds 31 Jan. 2017
Verslag gelezen: 347
Totaal aantal bezoekers 95200

Voorgaande reizen:

04 Februari 2017 - 28 April 2017

10 weken stage in Academisch Ziekenhuis Paramaribo

Landen bezocht: